Γίνετε Τσιμπούρι στον Τζάκ Μπαρον!

Γενικά αγαπώ πολύ τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας. Όχι απαραίτητα από αυτά με τους ιπτάμενους δίσκους, ή τα τέρατα από το βυθό. Απλά αυτά που "δοκιμάζουν" ενναλακτικές αλήθειες και σε κάνουν να σκεφτείς πώς θα αντιδρούσες σε αυτό. Εάν νικούσαν οι ΝΑΖΙ στον κόσμο, πως θα ήταν ο κόσμος μας; ("The man in the high castle" Philip K. Dick, κλπ). Εάν είχες τη δυνατότητα να ζήσεις για πάντα, αλλά για να ζήσεις εσύ θα πρέπει να πεθάνει ένα παιδί, τι θα έκανες; (Bug Jack Baron, Norman Spinrad) Συνήθως αυτά τα βιβλία αφήνουν μία πίκρα στο στόμα που αργεί να φύγει...

Στο τελευταίο αυτό βιβλίο ο Spinrad είχε περιγράψει τον ήρωά του σαν έναν δημοσιογράφο(?), πρώην ακτιβιστή, ο οποίος έχει σιχαθεί τον κόσμο και την υποκρισία του. Η εκπομπή του ονομαζόταν Bug Jack Baron (ελεύθερη μετάφραση: 'γίνετε τσιμπούρι στον Τζακ Μπάρον' ή 'πρήξτε τον Τζακ Μπάρον'). Σε αυτή την εκπομπή, έδινε το βήμα σε καταπιεσμένους και κυνηγούσε αυτούς που δεν τους ακουμπούσε κανείς άλλος. Κάτι σαν Michael Moore για όσους τον έχουν παρακολουθήσει. Κάποτε λοιπόν που έκανα ραδιόφωνο μου είχε αρέσει πολύ η ιδέα (πολύ προ "Ζούγκλας" και "Αποδείξεων") και ήθελα να την εφαρμόσω. Από τότε "έπηξε" λίγο το μυαλό μου και κατάλαβα γιατί είχε σιχαθεί τον κόσμο ο Τζακ Μπάρον.

Το ημερολόγιο αυτό λοιπόν το ξεκινώ με αυτή τη σκέψη: να φωνάξω λίγο για αυτά που με προβληματίζουν και να προσπαθήσω να κάνω κάτι για αυτά. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, θα πείτε. Εάν το είπατε, έπαψε κι όλας να είναι εν τη ερήμω, γιατί κάποιος το άκουσε. Και όπως έμαθα και από τη 'θητεία' μου στο ραδιόφωνο, εκεί που νομίζεις ότι μιλάς στον εαυτό σου και δεν δε ακούει κανείς κάτι γίνεται και συνειδητοποιείς ότι πολύς κόσμος έχει παρόμοιες απόψεις, θέλει να κάνει κάτι για αυτό και τελικά σε ακούει.

Σταματάω εδώ την πολυλογία μου. Σύντομα μαζί σας και πάλι...!